Komisja Europejska opublikowała dziś swoje roczne sprawozdanie na temat programu Erasmus+, które pokazuje, że liczba osób uczestniczących w programie jest większa niż kiedykolwiek wcześniej, a liczba wspieranych projektów nadal rośnie. Jednocześnie program staje się coraz bardziej integracyjny i ma coraz bardziej międzynarodowy charakter.

W 2017 r. UE zainwestowała w program rekordową kwotę 2,6 mld euro, co stanowi wzrost o 13 proc. w porównaniu z 2016 r. Dzięki temu młodzi ludzie mają więcej możliwości niż kiedykolwiek wcześniej. Dane wskazują, że Erasmus+ powinien osiągnąć cel zakładający wsparcie 3,7 proc. wszystkich młodych ludzi w UE w latach 2014–2020. W sprawozdaniu podkreślono również, że program staje się coraz bardziej otwarty dla osób ze środowisk defaworyzowanych, a także dla mniejszych organizacji.
Wsparcie dla programu nigdy nie było silniejsze. Podczas udanej kampanii w 2017 r., zorganizowanej w celu uczczenia 30-lecia programu Erasmus, ponad 750 tys. osób wzięło udział w 1 900 wydarzeniach w 44 krajach, co uwydatniło rolę programu Erasmus+ i jego poprzedników w umożliwianiu młodym ludziom rozwijania swoich kompetencji i poczucia, co to znaczy być Europejczykiem.
Komisarz do spraw edukacji, kultury, młodzieży i sportu Tibor Navracsics powiedział: - W 2017 r., kiedy świętowaliśmy trzydziestolecie programu Erasmus, po raz kolejny stało się jasne, że program rozszerza horyzonty, wspiera wymiany kulturalne, oraz tworzy nowe możliwości w dziedzinach takich jak edukacja, szkolenie, młodzież i sport. Opublikowane dziś dane potwierdzają kluczową rolę programu Erasmus+ w budowaniu silniejszej, bardziej integracyjnej i odporniejszej Europy. Chcemy kontynuować z jeszcze większym i lepszym programem w ramach nowego długoterminowego budżetu UE, aby zapewnić większe inwestycje w młodych Europejczyków pochodzących z jeszcze szerszego kręgu środowisk.
W 2017 r. w ramach programu Erasmus+ zapewniono wsparcie rekordowej liczbie prawie 800 tys. osób, umożliwiając im naukę, szkolenie lub wolontariat za granicą, co stanowi wzrost o 10 proc. w porównaniu z 2016 r. Z programu finansowano również współpracę między instytucjami edukacyjnymi, organizacjami młodzieżowymi i przedsiębiorstwami. W sumie w 22,4 tys. projektów wzięło udział 84,7 tys. organizacji. W roku akademickim 2016/2017 w ramach programu Erasmus+ ponad 400 tys. studentów, stażystów i pracowników szkół wyższych uczyło się, szkoliło lub nauczało za granicą, w tym około 34 tys. studentów i pracowników, którzy otrzymali dotacje w celu podróży do krajów partnerskich na całym świecie i z tych krajów do UE. Trzy państwa, które wysłały najwięcej studentów, to Francja, Niemcy i Hiszpania, zaś trzema najpopularniejszymi państwami przyjmującymi były Hiszpania, Niemcy i Wielka Brytania.
W rocznym sprawozdaniu po raz kolejny podkreślono, że program Erasmus+ jest czymś znacznie więcej niż tylko programem dla studentów i pracowników uczelni wyższych. Program nadal wspierał również działania na rzecz kształcenia zawodowego osób uczących się i kadry (160 tys.), osób młodych i osób pracujących z młodzieżą (158 tys.) oraz kadry zajmującej się kształceniem dorosłych (6,4 tys.). Ponadto projekty współpracy przyniosły korzyści również nauczycielom i pracownikom szkół (47 tys.) oraz ich uczniom (110 tys.). Oprócz corocznego Europejskiego Tygodnia Sportu w ramach programu sfinansowano 162 projekty sportowe z udziałem 930 organizacji, w tym dziesięć niekomercyjnych imprez sportowych.
Program Erasmus+ staje się coraz bardziej dostępny dla osób, które mogą na nim najwięcej skorzystać, oferując więcej możliwości i dodatkowe środki finansowe dla uczestników pochodzących ze środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji społeczno-ekonomicznej. W 2017 r. w ramach programu Erasmus+ prawie 21 tys. studentów i pracowników znajdujących się w niekorzystnej sytuacji uczestniczyło w działaniach w zakresie mobilności w szkolnictwie wyższym. Oznacza to, że od 2014 r. wzięło w nim udział ponad 67,5 tys. uczestników szkolnictwa wyższego znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, w tym prawie 2 tys. uczestników o specjalnych potrzebach.
W 2017 r. program ewoluował, by w obszarze edukacji, szkolenia zawodowego i młodzieży uwzględnić strategiczne priorytety UE dotyczące umiejętności cyfrowych, na przykład przy pomocy innowacyjnych programów i metod nauczania. Przykładowo nowa aplikacja mobilna Erasmus+ od momentu jej uruchomienia w połowie 2017 r. została pobrana i zainstalowana ponad 55 tys. razy, a od 2014 r. ponad 380 tys. osób skorzystało ze szkoleń językowych on-line, w tym prawie 5,5 tys. nowo przybyłych uchodźców.
 
Kontekst
Erasmus+ i poprzedzające go programy należą do najbardziej udanych programów Unii Europejskiej. Od 1987 r. zapewniają one, w szczególności młodym ludziom, możliwości zdobycia nowych doświadczeń dzięki wyjazdom za granicę. Budżet aktualnego programu Erasmus+ na lata 2014–2020 wynosi 14,7 mld euro i zapewni 3,7 proc. młodych ludzi w UE możliwości studiowania, szkolenia, zdobycia doświadczenia zawodowego i odbycia wolontariatu za granicą. Zakres geograficzny programu zwiększył się z 11 państw w 1987 r. do 33 państw obecnie (wszystkie 28 państw członkowskich UE oraz Turcja, była jugosłowiańska republika Macedonii, Norwegia, Islandia i Liechtenstein). Program jest też otwarty dla krajów partnerskich na całym świecie.
W listopadzie 2017 r. przywódcy UE zgodzili się zwiększyć mobilność i programy wymian, w tym za pośrednictwem znacznie wzmocnionego i rozszerzonego oraz bardziej sprzyjającego włączeniu społecznemu programu Erasmus+ dla wszystkich kategorii osób uczących się.
W maju 2018 r. Komisja przedstawiła propozycję nowego, ambitniejszego programu Erasmus, dążąc do podwojenia budżetu do kwoty 30 mld euro w następnym długoterminowym budżecie na lata 2021–2027. Celem jest potrojenie liczby uczestników do 12 milionów, a także sprawienie, by program był jeszcze bardziej sprzyjający włączeniu społecznemu i dostępny dla osób z różnych środowisk, a także aby miał bardziej międzynarodowy charakter.
Program będzie również stanowił podstawę działań na rzecz utworzenia do 2025 r. europejskiego obszaru edukacji, który jest priorytetem politycznym UE, gdyż chce ona zagwarantować, by nauka, studia i badania naukowe nie były hamowane przez granice.