11 marca Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący nowych środków ochronnych odnoszących się do połowów w morzach europejskich. W przepisach tych określono zasady, wskazano miejsca i czas dokonywania połowów, a także określono narzędzia, skład połowów i sposoby postępowania z przypadkowo złowionymi okazami. Dotychczas przepisy te były przyjmowane na szczeblu unijnym w drodze długotrwałego procesu legislacyjnego i z biegiem lat ta struktura regulacyjna stała się bardzo skomplikowana.

Komisarz do spraw środowiska, gospodarki morskiej i rybołówstwa Karmenu Vella oświadczył: „Wniosek ten stanowi gwarancję osiągnięcia naszych celów związanych ze zrównoważonym rybołówstwem i ochroną morskich siedlisk na terenie całej Unii Europejskiej.Dzięki przyjętemu w nim »zregionalizowanemu podejściu« zasady ulegną uproszczeniu, co jest zgodne z naszym programem lepszego stanowienia prawa.Umożliwi to podejmowanie decyzji związanych z zarządzaniem połowami na szczeblu lokalnym, bliżej ludzi, których to dotyczy”.

Po przyjęciu nowej wspólnej polityki rybołówstwa oraz w zgodzie z programem lepszego stanowienia prawa zaproponowano nowe, uproszczone podejście. Komisja proponuje bardziej elastyczny system zarządzania, zwiększający uprawnienia podmiotów regionalnych, które najlepiej znają uwarunkowania lokalne, do dostosowywania technicznych środków ochronnych do wymogów odnośnych basenów morskich. W ramach wniosku dokonuje się konsolidacji szeregu istniejących rozporządzeń w jeden akt prawny, co powinno ułatwić interpretację prawa i podnieść poziom jego przestrzegania.

UE będzie określać ogólne zasady i ogólne cele działalności połowowej; nadal będzie istniał zestaw podstawowych przepisów, które będą miały zastosowanie do zakazanych narzędzi połowowych bądź ochrony niektórych gatunków lub siedlisk. W przypadku środków technicznych mających wpływ na dany basen morski rządy krajowe i podmioty gospodarcze będą jednak mogły dostosować proponowane zasady do sytuacji lokalnej w celu osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Jeśli na przykład ochrona określonego siedliska, powiedzmy: wrażliwej rafy koralowej, będzie wymagać zamknięcia konkretnego obszaru połowowego i jeśli potrzebne będą odstępstwa w odniesieniu do określonych statków, których działalność nie ma wpływu na dno morskie, państwa członkowskie położone w danym basenie morskim będą mogły w porozumieniu z zainteresowanymi stronami ustanowić niezbędne w tym celu środki techniczne.

Wniosek obejmuje środki ochrony ekosystemu morskiego i siedlisk morskich oraz unikania przyłowów gatunków niekomercyjnych i chronionych, takich jak ptaki i ssaki morskie.